วันพุธที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

เที่ยวภูเก็ต "BY FINO" Part II

        สวัสดีครับเพื่อนๆ หลังจากห่างไปจากการเขียน Blog ไปนานเลยกลับมาคราวนี้ ผมจะมาเขียนเล่าประสบการณ์การท่องเที่ยว โดยใช้รถจักรยานยนต์ ฟีโน่ ( Fino) จากความเดิมตอนที่แล้วเรากำลังเดินทางถึง ชะอำ (เที่ยวภูเก็ต "BY FINO" Part I) งั้นคราวนี้เดียวเรามาเริ่มเดินทางกันต่อดีกว่า

เย้.....ในที่สุดก็เข้าสู่เขต จังหวัดประจวบฯ แล้ว


        หลังจากที่เข้าสู่เขตจังหวัดประจวบแล้วนั้นความรู้สึกบรรยากาศมันเริ่มจะมืดแล้ว ได้เวลาหาที่พักซึ่งเราตัดสินใจจะพักที่อำเภอกุยบุรี ซึ่งการออกทริปทุกครั้งผมจะไม่เดินทางตอนกลางคืน เพราะผมคิดว่ามันอันตรายมากสำหรับรถเล็กๆ ที่ดินทางคันเดียว

 อำเภอกุยบุรี

      เช้าวันต่อมาหลังจากที่ได้พักผ่อนทั้งรถทั้งคน เราก็เดินทางต่อโดยเป้าหมายของเราวันนี้
คือแยกปฐมพร

อีกไม่ไกลแค่ 184 km จิ๊บๆ

        ระหว่างเดินทางผมก็มาถึงบป้ายที่บ่งบอกว่าเรากำลังจะเข้าสู่เขตภาคใต้แล้วซึ่งผมคิดว่าหลายๆคนที่เดินทางลงภาคใต้คงต้องแวะถ่ายรูปป้ายนี่แน่ๆ

ประตูสู่ภาคใต้

        หลังจากนั้นเราก็เดินทางเรื่อยๆตามกำลังของเจ้า ฟีโน่ ซึ่งมันวิ่งได้แค่ 100 km/hr T^T งานนี้หมดปลอกอย่างเดียวครับแต่โชคดีคราวนี้ผมได้ทำการใส่เม็ดตุ้มหนักไว้ (14 กรัม) ทำให้วิ่งระยะทางไกลๆเครื่องทำงานไม่ทำงานหนัก ซึ่งการไล่เม็ดคืออะไรถ้าใครสงสัยยังไงเดียวผมจะเขียนบทความเดียวการไล่เม็ดให้นะครับ
       ในที่สุดเราก็เดินทางถึงแยกปฐมพร ซึ่งการเดินทางไป ภูเก็ต ครั้งนี้เราเลือกใช้เส้นทาง สาย 4 ครับ ซึ่งเป็นถนนเลนส่วนรถไม่มาก วิวสายแถมโค้งเยอะ อิอิ.............

สถานีต่อไป ระนอง

         ระหว่างการเดินทางต้องยอมรับว่าถนนสาย 4 นี้ วิวสวยมากๆ ซึ่งถ้าใครขับผ่านเส้นนี้สิ่งที่อยากให้แวะคือหมู่บ้านทับหลี ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องการทำ ซาลาเปา อยากบอกว่าซาลาเปาอร่อยมากน่าเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปให้ดูเพราะมั่วแต่กิน 555555 (ก็มันหิวนี่น่า) 

 บ้านทับหลี

            เลยบ้านทับหลีมาก็จะมีจุดแวะพัก ที่เค้าเรียกกันว่า คอคอดกระ หรือ กิ่วกระ เป็นส่วนที่แคบที่สุดของแหลมมลายูอยู่ในเขตบ้านทับหลี ตำบลมะมุ อำเภอกระบุรี จังหวัดระนอง มีระยะทางจากฝั่งทะเลตะวันตกจรดฝั่งตะวันออกกว้างเพียง 50 กิโลเมตร


คอคอดกระ

              รู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้จะแวะบ่อยเหลือเกิน ทำให้การเดินทางล้าช้าแต่ก็ไม่สนใจ เพราะ
ยังไงจุดหมายของของมันไม่วิ่งหนีไปไหนอยู่แล้ว 55555 ซึ่งจริงๆ      แล้วความสุขของการเดินทางท่องเที่ยวโดยการใช้รถจักรยานยนต์มันไม่ได้อยู่ที่จุดหมายที่เราจะไป แต่มันอยู่ที่ระหว่างการเดินทางว่าเราจะพบเจออะไรบ้าง

ในที่สุดถึงเขตระนองแล้วเหนื่อยแล้วนะนี่แต่ว่าหนทางยังอีกไกล สู้ๆ

ระหว่างทางโชคร้ายเจอถนนกำลังปรับปรุงยิ่งทำให้ช้ากว่าเดิมสงสัยวันนี้คงจะไม่ถึงภูเก็ต

         ในที่สุดเราก็ได้ขับมาจนถึงตัวจังหวัดระนองซึ่งถึงเร็วกว่าที่คิดไว้ ทำให้เราต้องเดินทางต่อโดยคิดไว้ว่าเอาล่ะตะวันตกดินตอนไหนก็ค่อยแวะพักล่ะกัน


ตัวจังหวัดระนอง

เมื่อเราไม่แวะพักที่จังหวัดระนองเราก็เป้าหมายต่อไปคือพังงา

เขตจังหวัดพังงา

          พอขับเข้าเขตจังหวัดพังงาไม่นานตะวันก็เริ่มตกดินซึ่งถึงเวลาที่เราจะต้องหาที่พักซึ่งบอกตรงๆว่าจำไม่ได้ว่าพักที่อำเภออะไรเพราะวันมืดเร็วมากและขับเข้าป่าไปเรื่อยๆจนมาถึงที่พักซึ่งต้องพักแล้วขับต่อไม่ไหวแล้วเพราะมืดมากๆ

 ห้องพักถูกๆคืนละ 200 กลางป่าแต่สะอาดดี

          หลังจากพักผ่อนเป็นคืนที่ 2 เรียกพลังงานกลับคืนมาแล้ว 8 โมงเช้าหลังเคารพธงชาติเสร็จเราก็ได้เวลาเดินทางต่อ ซึ่งเป้าหมายวันนี้เราต้องถึงภูเก็ต

กิโลเมตรที่ 733 ของถนนสาย 4 เพชรเกษม

         ขับรถลงใต้มาตั้งนานบอกตรงๆยังไม่เห็นทะเลเลย T^T จากนั้นเราก็เดินทางไปเรื่อยๆในที่สุดเราก็เจอทะเลซึ่งเป็นหาดแรกที่เราพบในการเดินทางครั้งนี้มีชื่อว่า หาดบางสัก อยู่ในท้องที่ตำบลบางม่วง ริมถนนสายเพชรเกษมช่วงท้ายเหมือง-ตะกั่วป่า กม.ที่ 76-77 มีทาง แยกซ้ายมือเข้าไป 100 เมตร ชายหาดบางสักมีหาดทรายขาวสะอาดยาวขนานกับทิวสนร่มรื่น มีที่พัก และร้านอาหารเปิดบริการแก่นักท่องเที่ยวเป็นหาดที่เงียบมากคนไม่เยอะ ซึ่งผมชอบทะเลฝั่นอันดามันมากเพราะสีน้ำทะเลมันออกสีเขียวๆ

หาดบางสัก จากภาพที่เห็นไม่มีคนมาเล่นน้ำเลยเหมือนหาดร้าง อิอิ

      พอพักผ่อนที่หาดบางสักหายเหนื่อยแล้วเราก็เดินทางมุ่งหน้าสู่ เขาหลัก จนไปเจอเรือลาดตะเวนที่ถูกคลื่นซึนามิ ซัดขึ้นฝั่ง

เรือลาดตะเวนที่ถูกคลื่นซึนามิ ซัดขึ้นฝั่ง

    แวะอีกแล้ว 5555 เอ๊ะวันนี้เราจะถึงภูเก็ตไหมน้อ......แต่ดีหน่อยวันนี้รู้สึกอากาศดีมากๆแดดไม่แรงขับเจ้าฟีโน่ไม่เหนื่อยสามารถขับไปเรื่อยๆไม่รีบมากนักเพราะอีกไม่กี่กิโล ก็จะถึงภูเก็ตแล้ว

อีก 47 km เท่านั้นสู้ๆ

       ในที่หลังจากขับมาตั้งนานเราก็มาถึง สะพานสารสิน เป็นสะพานที่อยู่ระหว่างจังหวัดพังงาและภูเก็ต เป็นสะพานแรกที่มีการสร้างเพื่อข้ามจากจังหวัดพังงาไปภูเก็ต เชื่อมต่อระหว่างบ้านท่าฉัตรไชยและบ้านท่านุ่นของจังหวัดพังงา โดยทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 402 มีความยาวทั้งหมด 660 เมตร เปิดใช้เมื่อ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2510


 สะพานสารสิน

             ในที่สุดเราก็มาถึงภูเก็ตซึ่งการมาภูเก็ตครั้งนี้บอกตรงๆ ว่าผมไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวภูเก็ตเลยเพราะเป็นครั้งแรกที่เดินทางมาภูเก็ต เดียวตอนต่อไปคอยติดตามต่อนะครับว่าเจ้าฟีโน่จะพาไปเที่ยวที่ไหนต่อในเมืองภูเก็ตสำหรับภาคนี้ขอจบแค่นี่นะครับ ^_^

ถึงแล้วภูเก็ต


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น